We worden de eerste ochtend niet gewekt door de haan maar door onweer. Veel onweer. De flitsen en het gedonder houdt niet op en ook de regen laat zich stevig horen. Wat een noodweer. Wij Hollandse dames laten ons niet door het weer uit het veld slaan en genieten van een heerlijke ontbijt met eigengemaakt brood, taart, jam, druivensap en de lekkerste "yoghurt alla casa" welke ik ooit heb geproefd. Het is maandag en aangezien dan vele plekken gesloten zijn, besluiten we naar Genua te gaan. Rennend om niet helemaal doorweekt te zijn, vluchten we de auto in. Mijn grote held " tomtom" ingesteld om binnendoor naar Genua te rijden. Echter die pret wordt al snel verstoord. Hoe meer ik de heuvel afrijd, hoe minder ik ga zien. De regen komt echt met bakken tegelijk naar beneden. De smalle boswegen zijn haast niet meer te zien. Het is zo beangstigend dat ik besluit terug te gaan. Gelukkig nog net op tijd. Een half uur later is de toegangsweg naar de Cascina afgesloten en het bruggetje weg geslagen..het engeltje zat echt op onze schouder. Ook binnen lijken we niet gespaard voor de regen. Het dak lekt, het licht gaat uit en ook lijkt het gas en elektriciteit het te begeven. De jonge lui van de boerderij, de twee Italiaanse gasten en wij zitten gezamenlijk vast op de boerderij. We krijgen wat berichten via de mobiele telefoons binnen maar ook zijn die verbindingen slecht. Delen van Novi Ligure blijken ondergelopen te zijn, de wegen zijn afgesloten en het drama wat enkele dagen daarvoor in Genua afspeelde, lijkt zich nu hier af te gaan spelen. En dan is het ook nog lunchtijd...wat te doen. De Italianen lijken nu nog meer van slag te raken. Dan maar eten en drinken wat je in huis hebt. En laat dat hier geen enkel probleem zijn. De wijnen, brood, salumi en formaggi komen op tafel en we hebben een lunch uit duizenden.
Tegen vier uur lijkt het droog te worden en besluiten wij een rondje te gaan lopen. Wat we zien is een complete catastrofe. En dat het water op andere plekken nog grotere schade heeft aangericht, zullen we de komende dagen nog vaak ervaren. Een noodfonds zou opgericht moeten worden. Nee helaas, er is zelfs geen klien berichtje van te vinden in de Nederlandse kranten. Één Europa?
Na het water in de keuken verwijderd te hebben en de elektriciteit het weer lijkt te doen, kunnen we rond acht uur weer aan tafel. Ondanks de voor vele mensen uit de omgeving zwarte bladzijde uit hun leven, is het voor ons genieten van een mooie maaltijd. Een heerlijke salade, tagliatelle met groentesaus, stoofvlees en chocolade taart en uiteraard wijn, koffie en grappa.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten