Laatste dagen van 2012

Zo met de feestdagen weet je gewoon niet meer wat voor dag het is en of wat te doen. Als je gezondheid je dan ook nog een beetje in de steek laat, dan heb je vast een idee hoe laat het is... Gelukkig lijkt vandaag alles aardig opgelost en genoot ik weer eens van een cappuccino bij het ontbijt. Een wijntje is nog een stapje te ver maar wie weet morgen. Ook het eten was de afgelopen dagen vaak meer een noodzakelijk kwaad dan dat ik er echt van genoot. Alhoewel ik heb toch best lekker gegeten. Zo at ik een keer seppia con carciofi (inktvis met verse artisjokken) en stond er een avond gebakken kuit op het menu. Vooral dat laatste gerecht is een genot. Zo in december is kuit bij de goede viskramen wel te vinden. Helaas zien de meeste het als afval en juist dat moeten we gaan vermijden in 2013. Niets zo maar weggooien en zeker niet als het zo lekker is. Vraag er echt eens om en tenslotte als het geperst en gedroogd is, betalen we er onder de naam bottarga (di muggine) een vermogen voor.
               

Zo had ik nog een goedkoop en smakelijk visje op mijn bord liggen deze afgelopen week, namelijk spiering. Het visje met de specifieke komkommerachtige geur is zo lekker dat je er van blijft eten. Ze zijn dan ook wel erg klein! Het visje is familie van de zalm en komt in zoet en zoutwater voor en is bovendien een echte nomade. Het trekt in grote scholen van het ene watergebied naar het andere. De visjes van mij kwamen vanuit de Waddenzee en waren gevangen door Marinus van Malsen, ook een van de Goede Vissers. Frituren, bakken of pocheren is allen heerlijk en de Fransen en Spanjaarden doen dit dan ook in grote getale. De Italianen eten geen spiering maar genieten van een ander klein visje namelijk het broedsel van sardine, genaamd bianchetto. In recepten met dit visje gebruik ik de Nederlandse spiering en dat gaat perfect. Omdat ik de betreffende avond iets lichts wilde, heb ik ze even in kokend water gehouden en daarna overgoten met een vinaigrette van olie, citroensap en iets mosterd. Verse peterselie erover en vervolgens van kop tot kont verslonden. Het is werkelijk monnikenwerk om ze ontdoen van hun kleine kopjes en ze verder te fileren. En mocht je dit een eng of raar idee vinden, frituur ze dan. Als je ze namelijk frituurt of bakt, merk je helemaal niets van dit alles. 

Oud en nieuw heb ik helaas dus niet op een Italiaanse manier kunnen vieren maar ben de avond echter vroeg onder de wol gedoken. Neemt niet weg dat ik toch ga vertellen wat waarschijnlijk op mijn bord had gelegen als ik topfit was geweest. Linzen! Linzen, en in mindere mate rozijnen, symboliseren namelijk geld en geluk voor het komende jaar. Ze zouden op muntstukken lijken. De linzen worden gegeten met cotechino of zampone.

De cotechino komt uit de regio Emilia Romagna en is een worst gemaakt van zowel vet als mager varkensvlees inclusief wat gemalen varkenshuid. Dit wordt vervolgens in een darm gedaan en gedroogd. Na het koken van de worst kun je kiezen om deze zo te eten of nog te bakken. De worst wordt geserveerd in mooie dikke plakken welke grotere muntstukken symboliseren. 

De zampone komt meestal uit Modena (eveneens Emilia Romagna) en is min of meer gemaakt met dezelfde ingrediënten. Echter wordt deze vulling gestopt in het achtervoetje van het varken. Uiteraard zijn de botten eerst verwijderd uit de voet om zo ruimte voor de vulling te creëren. In beiden worsten wordt het vlees meestal gekruid met kaneel, nootmuskaat, peper en knoflook.

Ook kiezen veel Italianen ervoor om rijst te eten. Ook deze kleine korrels zouden muntstukken symboliseren. De rijst wordt dan meestal met veel kaas gegeten, risotto in bianco genaamd.

Uiteraard ontbreekt de zoetigheid ook niet op deze feestelijke avond. Dit kan van gedroogd fruit met een honinglaagje zijn tot de gefrituurde mierzoete deegballetjes chiacchiere. Qua deeg zijn ze een beetje met onze oliebol te vergelijken. Echter deze deegballetjes zijn zeer klein en worden na het frituren overgoten met honing. Zo wensen de Italianen je een zoet (vredig) Nieuwjaar toe. En dat wens ik uiteraard ook een ieder toe.