Dag 5; de laatste ronde

Alweer de laatste dag...wat zijn de dagen snel voorbij gegaan. Na het ontbijt kan ik gelukkig mijn tas in het hotel achterlaten. Ik vertrek tenslotte pas vanavond om 21.00 uur en heb nog wat uurtjes te genieten in Roma.
Met een strak blauwe hemel en volop zon vertrek ik richting de buurt Esquilino. Een, op het oog, redelijk nette beurt. Als ik de grote straat via Merulana loop, zie ik allerlei lekkere dingen voorbij komen. Van een verkooppunt van mozzarella di bufala Campana tot een bakker, van een slager en viswinkel tot een groentewinkel. Toch ben ik hier voor iets anders namelijk voor Panella, een bakker in hoofdletters. Hier kun je zeker ook heel goed brood kopen maar er is nog zoveel meer. Uiteraard zoetigheden, ijs, jam, maar ook hartige producten en pasta's. Hier is brood kunst. Ook al heb ik net mijn ontbijt op, toch geniet ik zoals vele andere op het terras van een heerlijke caffè met een tozzetti quaresimali. Dat is een soort cantucci maar dan met bruine amandelen, chocola en sinaasappel. Erg lekker.

Na dit cadeautje ga ik op zoek naar biscottificio Cipriani. Deze koekjesbakker bestaat al sinds 1906 en gebruikt nog steeds dezelfde receptuur. De zaak ik ook nog steeds in familiebezit. Hun polenta-rozijnenkoekjes en hun rode wijn ciambelline (soort gefrituurde donuts) zijn een feest. Maar  gewoon even kijken en genieten is ook al een leuke bezigheid. En dat is wat ik nu even doe, ik sla deze traktatie dit keer even over.

Ook al koop ik geen vlees als ik in Roma ben, een kijkje bij Bio Eno Macelleria da Raffaele is een must. Deze slager bestaat al  sinds 1916 en is altijd van de familie Abbattista geweest. Tegenwoordig zorgt Raffaele voor de zaak en heeft ook wijnen en andere mooie producten geïntroduceerd. Toch is het vlees de reden waarom je er echt heen moet. Ze weten precies waar al de dieren vandaan komen en hoe ze zijn opgegroeid. En mocht het stukje wat jij net wil hebben niet in de vitrine liggen, geen probleem voor da Raffaele. De slagers hier snijden in hun kleine koelcel in de winkel graag net het stukje uit een karkas wat je maar wil. Ook dit is Roma.

Bij het lopen richting het Colosseo merk ik dat het zaterdag is. Vanwege het weekend is het ontzettend druk en het mooie weer draagt daar natuurlijk ook nog eens aan bij. Ik vlucht snel via Urbana in. In de wijk Monti zijn veel antiekwinkeltjes en andere snuisterijen te vinden. Bovendien is het een hele gezellige buurt. En ook voor de innerlijke mens is hier genoeg te vinden. Tenslotte ben ik daarvoor in Roma. Bij Urbana 47 zorgen ze heel goed daarvoor en ik geniet aan de bar van een heerlijke bio caffè. Het is nu nog heel rustig maar zeker in de middag en avond is dit een fantastische plek om een hapje te eten of een gezellige aperitivo te nemen.

Een paar stappen verder zit Aromaticus. Ze verkopen  hier alles voor maar ook uit de tuin. Kruiden, pepers, en ook kun je hier een hapje eten. Nog steeds is het een wens om deze zaak eens van binnen te zien. Maar ook nu weer lijkt het me niet te lukken. De openingstijden laten zien dat gewoon open horen te zijn, maar ik sta wederom voor gesloten deuren. Nog een reden om snel weer terug te keren naar deze stad.
Drie a vier winkels verder zit Tricolore, nog zo gezellige eet tent. Een sandwichbar dit keer met brood van de beste bakkers en mooi beleg. Ook kun je hier een hamburger eten van bijvoorbeeld granchio  (krab), tofu of van het fassone piemontese rund. Ik ben niet zo van de broodjes maar als ik de enthousiaste verhalen hoor en het aardige personeel spreek dan wie weet, ga ik een keer voor een broodje van Tricolore tijdens de pranzo.

Als we het dan toch daarover hebben...ik wil vandaag als afsluiter bij een van mijn favoriete restaurants eten genaamd Da Cesare. Omdat die wat uit de route ligt, besluit ik ze even te bellen. Tenslotte is het zaterdag en het zal wel druk zijn. Maar nee...ik krijg een bandje. Ze blijken tot maandag met vakantie te zijn. Net een weekje weg als ik er ben, hoe is het mogelijk. Maar lang treur ik niet want misschien is dit het teken om eens te eten bij Roberto e Loretta. Een tip die ik kreeg bij het kantoor van Slow Food Rome. Snel bellen dus. En gelukkig, ondanks dat ze vol zitten vanwege twee feste di battesimo (doopfeestjes) en uiteraard andere gasten, regelen ze nog een plekje voor me.
Maar zover is het nog niet, ik heb nog een kleine 2 uur. Daarom loop ik langs de mensenmassa's op weg naar Beppe e i Suoi Formaggi. Een kaas walhalla maar ook verkoopt Beppe salumi, vino e marmellata. Van al het lekkers hier kun je ook in de naastgelegen zaal genieten. Een degustazione is geen staf hier. Toch vind ik het zelf jammer dat hij veel geitenkazen uit Frankrijk er heeft liggen terwijl er genoeg lekkere uit eigen land komen. Denk alleen al aan de Tuma ammucciata uit Sicilia of de caprino della Limina uit Calabria. Ik neem een stukje marzolina, een gerijpte geitenkaas uit Lazio mee voor onderweg. Voor onderweg? Ik besluit namelijk om de stad gedag te zeggen. Ik ben heel erg moe en de drukte staat me opeens erg tegen. Ik ga lekker genieten van de zon en ga te voet naar Roberto e Loretta.

Via chiesa San Tommaso in Formis, chiesa Santa Maria in Domnica en villa Celimontana loop ik richting mijn afscheidslunch. En dat is me er een! In een overvolle zaak krijg ik een mooi tafeltje en word ik geholpen door erg vakkundig maar bovendien erg aardig personeel. Ik laat een van hen de keuze voor me maken. Hij adviseert me, jawel, de carciofo. Ook zegt hij me de fiore di zucca con mozzarella en de bruscetta con burrata e puntarelle te nemen. Daarna stelt hij de timballo di anellini alla siciliana voor. Niet heel erg traditioneel Romeins maar wel ongelooflijk lekker. De burrata (mozzarella met room) met de puntarelle en ansjovis saus is verrukkelijk. De romige wat vlakke zure kaassmaak met het frisse en zoutige van de puntarelle en ansjovis is echt een perfecte combinatie op het licht geroosterde snee brood. Na deze "antipasti" kan ik al bijna niet meer totdat ik de timballo voor me krijg. Opeens lijkt mijn maag weer ruimte te creëren of is het mijn gretigheid die dit veroorzaakt? Maakt ook verder niet uit, ik geniet intens. De kleine ringetjes van pasta gehuld in een rijke tomatensasus, melanzana, pangrattato en vooral veel provola (kaas), het is hemels. Wat verlang ik opeens ontzettend naar Sicilia.

De vriendelijke bediening bied me nog een digestivo aan maar ik hou het bij een caffè. Ik kan niet meer. Moe ben ik, vol, gelukkig, verdrietig, de hoogste tijd om afscheid te nemen. Rustig ga ik naar het hotel, pak de tassen en ga richting Eataly. Al snel komt de TAM bus eraan die me naar Fiumicino brengt. Ik heb genoten en wil nogmaals mijn ouders bedanken voor dit fantastische cadeau. Nu is het tijd om te gaan rusten...

Maar helemaal rusten doe ik nog niet. Ook deze dag wil ik afsluiten met een typisch Romeins gerecht, een gerecht wat ik veel op de menukaarten zag staan. Het gaat om Minestra con arzilla e broccoli, pasta met broccoli in een rogbouillon. Wat ze met de rog deden weet ik niet, want die zag ik niet op de kaart staan. Uiteraard in dit gerecht word de rog de secondo.

Minestra con arzilla e broccoli 

500 gram broccoli (ze gebruiken er vaak de romanesco voor)
1 wortel in stukken
2 stengels bleekselderij in stukken
1/2 ui in stukken
enkele steeltjes van peterselie
zout en peper
1 kilo rog, welke schoongemaakt en gestroopt moet zijn.
olie
2 tenen knoflook, fijngehakt
stukje chilipeper, fijngehakt
60 ml droge witte wijn
2 pruimtomaten, in stukjes
180 gram lasagne, spaghetti of andere platte pasta in stukjes

In een pan met zo drie liter water doe je de wortel, bleekselderij, ui en de steeltjes peterselie. Voeg ook zout toe en de schoongemaakte rog. Breng het water  op middelhoog vuur in een gesloten pan aan de kook. Tijdens het aan de kook brengen kan er schuim op het oppervlak komen, dit kun je eraf halen. Als het water gaat borrelen dan haal je de deksel eraf en zeef je de bouillon in een schone pan. De rog leg je apart en de overige ingrediënten kunnen weggegooid worden. De bouillon breng je weer aan de kook en daar doe je de broccoli, in grote stukken, in. Laat ze gaar worden en haal ze dan uit de pan en laat ze afkoelen. Als ze iets zijn afgekoeld, snij je de roosjes van de stronk. De blaadjes die aan de stronk zitten, die kun je fijnhakken. Verhit nu in een andere pan een geruime hoeveelheid olie en fruit daarin de chilipeper en de knoflook. Als ze wat kleur hebben voeg je de broccoli blaadjes toe. Als die wat aan de bodem gaan vastzitten, voeg je de wijn toe. Als die verdampt is, kunnen de tomatenstukjes erbij en 1 liter van de rog en broccoli bouillon. Als dit eenmaal aan de kook is, laat je het zachtjes ongeveer 10 minuten pruttelen. Nu kunnen de broccoliroosjes erbij en die laat je 5 minuutjes mee sudderen. Tenslotte gaat de pasta in de pan en die laat je 3/4 van de normale kooktijd meegaren. Dan gaat het vuur uit en laat je de soep rustig even rusten, zo 5 tot 10 minuten. Vervolgens schep je de soep in diepe borden en schenkt er nog een lekkere straal olie over.
De gepocheerde rog dien je als tweede gang op. Je hoeft de al bijna gare rog alleen maar van wat olie, citroensap, fijngehakte peterselie, peper en zout te voorzien en nog even te stomen. En o ja, bewaar ook nog de stronk broccoli. Hiervan kun je een heerlijke vellutata, crème soep, of een pastasaus van maken. Weggooien dat is pas echt zonde.