Wat gaan we doen vandaag? De omgeving van Novi Ligure kennen we nu wel een beetje en dus gaan we vandaag eens noordelijker, we gaan de Monferrato streek eens doorkruisen. We zien heel wat lege wijnvelden en borden van bekende wijnhuizen. Het is nog te vroeg om al te gaan proeven en bovendien willen we ook niets gaan kopen. Tenslotte verblijven we zelf op een fantastische wijnboerderij, waar we meer dan alleen proeven. We rijden verder en komen in Casale Monferrato aan. Het grote parkeerterrein staat behoorlijk vol en vele bewoners paraderen dan ook door de stad en bediscussiëren uitgebreid de etalages. Al snel hebben we het stadje gezien en zijn ook best geschokt over al de lege flessen wijn die we overal vinden. Het lijkt of de crisis het alcoholisme in de hand werkt, helaas.
Geschokt realiseer ik me opeens dat er natuurlijk ook veel Italianen straks met de hele familie gaan lunchen. En dat we nu in Casale Monferrato zijn, heeft uiteraard te maken dat er hier een goede osteria zou zitten met bollito op het menu. Snel bel ik Amarotto op. En waar ik al bang voor was, is de waarheid. Ze zitten vol. Op zoek dan maar naar alternatieven in de omgeving. Maar alles wat op zondag open is en ik bel, zit vol. Maar dan stelt moeders iets fantastisch voor, waarom rijden we niet verder naar Vercelli? Ze weet dat ik graag dit stadje wil zien omdat het midden in de rijstgebieden ligt. Voordat we er heen rijden, wil ik wel zeker weten dat we er kunnen eten en dus bel ik naar Vecchia Brenta. En het is of het zo had moeten zijn, want ze hebben plaats. Na een klein half uurtje rijden, en met links en recht de rijstvelden, bereiken we Vercelli. Onze magen knorren alweer aardig en dus zoeken we snel een parkeerplaats en gaan op zoek naar de osteria. Al snel vinden we hem en gaan naar binnen. Het is erg druk maar er is een tafeltje voor ons vrij gehouden. Het personeel is niet al te vriendelijk maar de geuren in de eetzaal maken veel goed. Eigenlijk moeten we natuurlijk risotto of zelfs panissa (rijst met bonen) eten maar toch kiezen we voor wat anders. Er is namelijk een heel speciaal paddestoelen menu. Al snel is de keuze gemaakt. We kiezen een tartaar van rauwe paddestoelen en een mousse van paddestoelen met truffel als antipasti. De tartaar bedekt met een dikke laag formaggi di Valtellina is hemels. De mousse is heel bijzonder en zeer uitgesproken. Het wordt koud geserveerd, zoals een zoete variant. De smaak is heel romig, zwaar zelfs en de zwarte truffel erg overheersend. Maar toch de paddestoelen geven er weer iets zachts en aards aan.
Genoeg over de mousse want de secondi komen er aan. Buiten een salade en gegrilde groenten krijgen we teste di porcini alla griglia en porcini milanese (gepaneerd). De beiden schotel zijn heerlijk al waren de kopjes van de porcini soms ietwat waterig van smaak. Misschien heb ik toch een beetje spijt dat ik geen risotto met paddestoelen heb genomen want die geur is zo heerlijk naast ons aan de tafel.
We nemen alleen een koffie na en gaan weer het stadje in. Na wat rond gekeken te hebben, besluiten we om weer richting de cascina te rijden. Onderweg maken we nog wat stops om te genieten van de rijstoogst die volop aan de gang is.
Na de tassen ingepakt te hebben, beginnen we aan ons laatste avondmaal hier en onze laatste fles a demua. Die ga ik, buiten al de lieve mensen, dieren en lekker eten nog het meeste missen. We beginnen met een soort quiche met veel groenten en wat ham en kaas. Naast dit lekkers ligt een lief klein hartje van rauwe tartaar. Dan komt de verse tagliatelle op tafel met een smaakvolle saus van tomaat en aubergines. En de secondo, jawel stoofvlees, maar dit keer een klein beetje. Verder op het bord liggen heerlijk rolletjes van dunne lapjes rundvlees met verse kaas erin. Samen met de bittere cichorei een echte smaakexplosie. Om de avond toch nog een beetje vrolijk te maken hebben ze heerlijk roomijs gemaakt van de fantastische melk hier op de cascina. Zoals altijd sluiten we weer af met een koffie en een borrel, uiteraard puur voor de spijsvertering en gaan naar bed. De laatste nacht in echte rust.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten