We staan op met hevige regen buiten, wat een geluk dat we de hele dag binnen zitten. Na het ontbijt stappen we in de auto en ik besluit iets anders te rijden zodat ik aan de goede kant voor de parkeeplaatsen binnenkom. Zo slim zijn de Italianen dan wel weer en hebben daar politiemannen neergezet die er voor zorgde dat de stroom van auto's eerlijk verliep, pech dus. Aan de andere kant, we zitten droog. We besluiten dan ook niet om in de rij buiten te gaan staan en binnen in het grote winkelcentrum een espresso te nemen. Dit winkelcentrum zit naast de beurs en is de oude Fiat fabriek geweest. Iets na elven lopen we naar buiten en kunnen vrijwel meteen doorlopen, dus aardig droog gebleven!
We vervolgen onze reis door Italië en maken al na een klein uurtje een stop voor weer een tasting "Kazen uit de Orobie Alpen". De kazen worden gemaakt aan de voet van Orobie, tussen Bergamo, Sondrio en Lecco. Rond Pizzo dei Tre Signori waar de rivieren en zijrivieren van Valtellina, Val Brembana en Valassina samenkomen. We proeven 3 Presidia kazen; Bitto, Valtorta Agri en de traditionele Stracchino. Tevens proeven we hun neefjes Formai de Mut (van de hoge bergweide van het Brembana dal), Strachitunt Valtaleggio, Branzi Ftp (vergelijkbaar met Bitto maar zonder de geitenmelk) en Mut. De kazen worden uiteraard begeleid met wijn en dit keer zijn dit de rode wijnen en bubbels vanuit deze valleien. Want een proeverij zonder wijn, dat is op de Salone niet mogelijk. We drinken riserva Valtina Cardamasco-nebbiolo, Terrazi alti 09 en spumante Bonaldi Bergamo. Het zijn meesterlijke combinaties. Het proces van kaasmaken wordt ons met veel passie verteld door twee producenten. Twee professoren aan de Universita gastronomica geven ons uitleg hoe de kazen en de wijnen te proeven en waarom er voor deze combinaties is gekozen. Het is een echt college maar het volgen er van is wat lastig met het lekkers voor ons. We gaan dan ook helemaal op in de smaken. En we zijn hierin niet de enige, om me heen hoor ik niets anders dan mmm.
 |
De twee Nederlandse kaaskopjes gaan weer verder met struinen en de portemonnee wordt veel getrokken. Het is ook allemaal zo lekker en mooi en vooral ik word heel erg hebberig...
Nog vol van de heerlijke kaas gaan we alweer beginnen met de volgende tasting genaamd "Traditionele Balsamico azijn uit Modena: een verbond tussen het Presidia en de chef-koks". We ontdekken echte Balsamico van het consortium van de traditionele producenten. We leren over de geschiedenis, de ingrediënten en het productieproces van dit unieke produkt. 3 soorten krijgen we te leren proeven. Ik zeg "leren" omdat we mogen experimenteren met de smaak op meerdere creaties uit de keuken. De 3 soorten zijn een Balsamico van 12 jaar, een "extravecchio" van 25 jaar en een hele speciale Balsamico welke op uitsluitend een soort hout is bewaard. In het productieproces wordt het azijn nl. van een groot vat in een steeds kleiner vat geplaatst. Al deze vaten zijn van verschillende houtsoorten zodat het azijn al die bepaalde eigenschappen meeneemt. Meestal zijn dit kastanje, kersen, moerbei, jeneverbes en eikenhout. Het proces kende ik maar wat voor mij nieuw was, is dat in het flesje van 100 ml. de volgende geplette traditionele Modeense druiven zitten; Lambrusco, Ancellotta, Trebbiano, Sauvignon, Sgavetta, Berzemino en Occhio di Gatta. Namen die tot voor deze tasting voor mij totaal onbekend waren. Na dit te weten, genoten we beiden nog eens extra van een bruschetta met radicchio en lardo (soort vet spek) van het Moro Romagnola varken. De creatie was gemaakt door Paolo Reggiani uit Campogalliano en de 25 jarige Balsamico hierbij was echt heerlijk. Alle 3 de Balsamico's smaakten perfect bij een toetje met ricotta van de witte Modeense koe. Deze heerlijke verse kaas werd geserveerd in meerdere creaties door de chef-kok Antonio Previdi uit Finale Emilia. Een van de creaties was een crème met Mananara vanilla van Madagascar (Presidia), hemels. Ook hier bleef de wijn niet weg en kregen we een top Lambrusco te proeven, genaamd L'Albone. Deze wijn word gemaakt in de wijngaarden van Podere il Saliceto. Met de maker Gian Paolo heb ik de afspraak staan dat ik snel eens langs kom.
Totaal in de zevende hemel (mede door de leuke wijnboer) zijn we weer verder op ontdekkingsreis gegaan en hebben we een bezoek gebracht aan de Goede Vissers Jan en Barbara Geertsema. Zij presenteerden hun waddenzee oesters en oh oh wat zijn die verrukkelijk. Barbara zag er schitterend uit in haar zeemeerminnen kostuum en ook haar vader was een echte zeeman. De oesters zijn overigens in ons landje o.a. te proeven op de Noordermarkt elke zaterdagochtend.
I
Inmiddels was het alweer aardig laat en ondanks onze buikjes niet om eten vroegen, wilden we toch nog meer proberen! We kozen om te eten bij een kleine osteria welke was geplaatst bij de provincie Liguria. Kiezen was zo moeilijk dat we besloten alles te nemen wat er was en alles te delen. Zo kregen we Brandacujun, Cipolle ripiene, Gran pistau, Trofie al pesto, Calamari ripiene, Caponate Genovese, Capra e fagiolo di Liguria, Previ en als toetje Stroscia di Pietrabuna. Wat een leuke ervaring om gerechten te eten die totaal in de vergetelheid raken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten