Donderdag 25 Oktober, het gaat nu echt beginnen. Na een lekker ontbijtje stappen we vol verwachting in mijn kleine landrover (koosnaampje voor mijn panda). Bij de Lingotto komen we in een dikke file. De ingang van de parkeerplaatsen zijn aan een kant en dus mogen we met zijn allen een half rondje rijden. Het is een fanastisch gezicht hoe de exporteurs en andere bezoekers zich druk maken in de auto. Om 10.30 uur gaan we in de rij staan.
Gelukkig zijn de rijen gesplitst en de rij van de voorverkoop is gelukkig de kortste. Het weer is nl. omgeslagen en het is geen pretje buiten. We hebben leuke Italianen voor en achter ons staan en al snel hebben we de grooste lol met hen hoe " italiaans" het er aan toe gaat. Om iets na elven gaan de hekken open en mogen we naar binnen. Eerst een shot koffie en dan betreden we de eerste hal. Zo moet het paradijs er uit zien, magnifico. In totaal zijn er drie Italiaanse hallen en een internationale. Ook al heb ik dit feest eerder meegemaakt, ik voel me toch echt weer in de zevende hemel. Wat ben ik een geluksvogel dat ik dit mag beleven!
We besluiten om bij kraampje 1 te beginnen en dan per provincie door alle lekkernijen van Italië te trekken. Ik weet werkelijk niet waar ik mee moet beginnen. Er is zoveel wat ik wil delen met jullie, zoveel lekkers, zoveel eerlijk voedsel. Overal om ons heen zijn scholieren, zij worden al jong bewust gemaakt van de noodzaak om de ambacht in leven te houden. Zij weten dat kaas niet uit de winkel komt maar van goed verzorgde koeien/schapen en van hard werken op het land. Zij leren eerbied te hebben voor wat ze in de monden steken.
Wees niet bang, ik zal verder geen pleidooi houden voor lekker, puur en eerlijk eten. Wel roep ik jullie allen op om niet zomaar iets je mond te stoppen, maar na te denken hoe het voedsel zo geworden is.
Tijdens de Salone del Gusto zijn er ook workshops en uiteraard bezoeken wij deze. Onze eerste is "Slow Food Presidia prosciutto en Contadi Castaldi Franciacorta". We krijgen 4 schitterende prosciuttos te proeven van nationale varkens; Moro Romagnola (Emilia-Romagna), Grigio del Casentino en Macchiaiola Maremmana (Toscana) en Nero dei Nebrodi (Sicilie). De bevlogen makers vertellen ons dat de productie gebaseerd is op kwaliteit, oude ambachttechnieken, het seizoen en dierenwelzijn. Soms zijn er maar 30 varkens per jaar te slachten. We proeven ware vakmanschap en besluiten nooit meer een vieze supermarkt prosciutto in ons mond te stoppen. Liever 1 klein plakje van deze kwaliteit dan een stuk van de ons bekende hammen. En eet (vooral vrouwen!) a.u.b. ook de rand vet op. Het vette en het magere deel maken juist de mooie smaaksensatie. Uit onderzoek is overigens gebleken dat dit vet niet verzadigd is, maar een groot deel het gezonde vet omega 3 bevat. Bij dit alles krijgen we 4 Franciacorta's te proeven. De Brut, Saten 2008, Soul Saten 2005 en de Rose. Bubbels van de hoogste kwaliteit gemaakt van Chardonnay, Pinot Bianco en Pinot Nero. Hier kan geen champagne tegen op. Ook niet te vergeten is het heerlijke desem brood van Davide Longoni uit Monza.
Lichtelijk aangeschoten vervolgen we ons wandeltocht door Italië om tegen het eind van de middag weer aan te schuiven bij de volgende tasting "Gianfranco Pascucci en de regionale vangst van Lazio". Hier is het de vis uit de wateren rond Rome die de hoofdrol speelt. De chefkok Pascucci van het restaurant Porticciolo in Fiumicino maakt met deze verschillende vissen ware première stukken. We krijgen een tartaar van rauwe witte garnaaltjes met een heerlijk stukje lokale schimmelkaas. Een sublieme combinatie. Vervolgens krijgen we een vissoep met allerlei kleine visjes en inktvis. Het slotstuk is een puree van witte aardappelen met een saus van zeeslakjes.
Er wordt ons duidelijk gemaakt dat we juist deze "ondergewaardeerde" vissen moeten eten om zo de leegroof uit de zee tegen te gaan. In de wateren zwemmen meer dan 20.000 soorten vis en er worden slechts 20 soorten gebruikt, waarom? Ook in Nederland laten we de heerlijke harder, makreel, steenbolk en scharretjes vaak links liggen en kiezen we voor zalm en kabeljauw. Waarom? Ga op ontdekkingsreis in de wateren om ons heen en geniet van de eerlijke vis. Kies in Nederland voor vis van o.a. de goede vissers Jan en Barbara en hou de zee in leven. www.goedevissers.nl
Overigens spartelde de vis uit Lazio heerlijk door de drie verschillende oliën uit de omgeving van Rome. En uiteraard ontbrak de wijn niet en kregen we drie wijnen uit de regio te proeven; Raceno, Frascatti Castelli Romano en Viterobo Cibelo Matura Cracetto, allen slowwine pur sang. Na afloop trok ik de stoute schoenen aan en ben een praatje begonnen met deze fantastische kok. Hij genoot ook van mijn enthousiasme en mocht ik ooit in de buurt zijn, moest ik zeker langs komen. Reken maar dat ik snel zorg dat ik in de buurt kom!
Redelijk moe zijn we nog een klein rondje gaan lopen over de Terre Madre/internationale hal. Hier staan enkele andere Slow Food landen. We belanden van Kenia in Frankrijk en van Korea in India. Je realiseert je des te meer dat we in een mooie wereld leven en dat we deze moeten beschermen.
De eerste dag was zo indrukwekkend dat we besluiten om terug te keren naar ons hotel. We zitten zo vol van al het geproef tijdens onze "reis" en van tijdens de workshops dat we nu alleen maar in een lekker bed willen liggen. Nog even een espressootje en dan gaan onze luiken dicht. Wat een mooie leerzame dag en er gaan nog twee volgen......
We besluiten om bij kraampje 1 te beginnen en dan per provincie door alle lekkernijen van Italië te trekken. Ik weet werkelijk niet waar ik mee moet beginnen. Er is zoveel wat ik wil delen met jullie, zoveel lekkers, zoveel eerlijk voedsel. Overal om ons heen zijn scholieren, zij worden al jong bewust gemaakt van de noodzaak om de ambacht in leven te houden. Zij weten dat kaas niet uit de winkel komt maar van goed verzorgde koeien/schapen en van hard werken op het land. Zij leren eerbied te hebben voor wat ze in de monden steken.
Wees niet bang, ik zal verder geen pleidooi houden voor lekker, puur en eerlijk eten. Wel roep ik jullie allen op om niet zomaar iets je mond te stoppen, maar na te denken hoe het voedsel zo geworden is.
Tijdens de Salone del Gusto zijn er ook workshops en uiteraard bezoeken wij deze. Onze eerste is "Slow Food Presidia prosciutto en Contadi Castaldi Franciacorta". We krijgen 4 schitterende prosciuttos te proeven van nationale varkens; Moro Romagnola (Emilia-Romagna), Grigio del Casentino en Macchiaiola Maremmana (Toscana) en Nero dei Nebrodi (Sicilie). De bevlogen makers vertellen ons dat de productie gebaseerd is op kwaliteit, oude ambachttechnieken, het seizoen en dierenwelzijn. Soms zijn er maar 30 varkens per jaar te slachten. We proeven ware vakmanschap en besluiten nooit meer een vieze supermarkt prosciutto in ons mond te stoppen. Liever 1 klein plakje van deze kwaliteit dan een stuk van de ons bekende hammen. En eet (vooral vrouwen!) a.u.b. ook de rand vet op. Het vette en het magere deel maken juist de mooie smaaksensatie. Uit onderzoek is overigens gebleken dat dit vet niet verzadigd is, maar een groot deel het gezonde vet omega 3 bevat. Bij dit alles krijgen we 4 Franciacorta's te proeven. De Brut, Saten 2008, Soul Saten 2005 en de Rose. Bubbels van de hoogste kwaliteit gemaakt van Chardonnay, Pinot Bianco en Pinot Nero. Hier kan geen champagne tegen op. Ook niet te vergeten is het heerlijke desem brood van Davide Longoni uit Monza.
Overigens spartelde de vis uit Lazio heerlijk door de drie verschillende oliën uit de omgeving van Rome. En uiteraard ontbrak de wijn niet en kregen we drie wijnen uit de regio te proeven; Raceno, Frascatti Castelli Romano en Viterobo Cibelo Matura Cracetto, allen slowwine pur sang. Na afloop trok ik de stoute schoenen aan en ben een praatje begonnen met deze fantastische kok. Hij genoot ook van mijn enthousiasme en mocht ik ooit in de buurt zijn, moest ik zeker langs komen. Reken maar dat ik snel zorg dat ik in de buurt kom!
Redelijk moe zijn we nog een klein rondje gaan lopen over de Terre Madre/internationale hal. Hier staan enkele andere Slow Food landen. We belanden van Kenia in Frankrijk en van Korea in India. Je realiseert je des te meer dat we in een mooie wereld leven en dat we deze moeten beschermen.
De eerste dag was zo indrukwekkend dat we besluiten om terug te keren naar ons hotel. We zitten zo vol van al het geproef tijdens onze "reis" en van tijdens de workshops dat we nu alleen maar in een lekker bed willen liggen. Nog even een espressootje en dan gaan onze luiken dicht. Wat een mooie leerzame dag en er gaan nog twee volgen......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten