Het deed me meteen denken aan de Cucina Povera, de boerenkeuken ook wel armeluiskeuken genoemd en die al eeuwen in Italië bestaat. Granen, peulvruchten, groenten, kruiden, olijfolie en verder eerlijke dierlijke producten zijn de essentiële ingrediënten. In deze keuken wordt niets weggegooid en probeerd men een gezond maal te creëren met wat er in huis aanwezig is. Maar dit beeld is wel een heel positief gecreëerd beeld.We hebben de zogenaamde boerenkeuken aardig weten te veridealiseren. Historici hebben aangetoond dat de boeren rond de middeleeuwen tot de 18de eeuw verre weg van gezond waren. Er waren veel ziekten mede veroorzaakt door een eenzijdig voedselpatroon en hard en zwaar werk. Het mooie beeld wat wij van Cucina Povera hebben, is de keuken die is ontstaan na de Tweede Wereldoorlog toen het economisch gezien beter met Italië ging. Het platteland kreeg het beter en menig gezin kon voorzien in zijn eigen voedselvoorziening. Het varken werd in zijn geheel gebruikt en de groenten uit het seizoen en meestal ook nog uit eigen tuin werden gebruikt of geconserveerd. Zo had men ook in de koudere periode volop groenten. En juist nu zouden we deze manier van leven ook weer moeten nastreven. En natuurlijk snap ik ook dat we in onze huidige tijd niet allemaal een varken of kippen kunnen houden. Ook een eigen groentetuin is niet voor iedereen weggelegd. Maar we kunnen ons wel bewust zijn van waar we onze producten halen en dat we ook de zogenaamde incourante delen van de dieren gaan gebruiken. En niet alleen van dieren zouden we meer moeten gaan gebruiken, ook van groenten kunnen we vaak veel meer gebruiken dan dat we nu doen. De bladeren van bosbiet zijn heerlijk te roerbakken en de harde stronk van bloemkool is ideaal te gebruiken voor een soep.
Kook met wat je in huis hebt en gebruik alles, wees creatief en ontdek. Voedselverspilling...niet in mijn huis. Zo had ik toevallig gisterenavond ook weer een heerlijke Cucina Povera maal.
Ik had nog een kleine pompoen liggen die echt op moest. Ook had ik wat verse artisjokken geweckt enige weken geleden. En aangezien het zomerweer nog niet echt wil komen kon ik best een stevige primi gebruiken. In het schitterende groenten kookboek van Slow Food vond ik een heerlijk recept uit Sicilië. Maccheroncini con zucca en carciofi. De maccheroncini had ik niet maar ik had wel casarecce, een andere Siciliaanse pasta variant die zeker bij deze saus zou passen.
Ik fruitte ongeveer 80 gram blokjes pompoen met een knoflookteentje goudbruin in olie. Vervolgens fruitte ik in een andere pan een kleine artisjok, gesneden in reepjes, met wat peterselie. Omdat ze van mij geweckt waren hoefde ik ze niet te laten garen wat normaal met wat water zou keten gebeuren. Samen met de pasta kookte ik een heel klein aardappeltje. Toen de pasta en de aardappel gaar waren, pureerde ik de aardappel en goot de pasta af. Vervolgens deed ik de artisjok, pompoen, pasta en gepureerde aardappel in een pan en roerde de pasta goed door met wat achtergehouden kookwater. De aardappel kun je perefect gebruiken als binding voor sauzen of soepen ook hier zorgde hij voor een fluweelzachte smaak. In plaats van de geraspte kaas gebruikte ik wat broodkruimels, de kaas van de armen!
Voor de secondi had ik een frittata met peterselie en als contorni wat pompenpuree en wat courgette. Uiteraard goed brood erbij en ik had een Cucina Povera maaltijd in optima forma. Wie zegt dat lekker eten duur hoeft te zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten