Na de huurauto opgehaald te hebben bij aankomst in Bologna, snel de TomTom ingeschakeld en op weg naar ons verblijf bij Canto del Maggio in Penna. Penna is een buitenwijk van Terranuovo Bracciolini wat ligt in de de gemeente Arezzo in Toscana.
De weg erheen was een reis met zware regenval maar met een goede ruitenwisser op de Peugeot kwamen we snel op de schitterende bestemming aan. Canto del Maggio kende we als restaurant waar we al meerdere malen genoten hadden van het heerlijke eten. Nu mochten we hier zelfs slapen, wat een verwennerij! De eigenaresse Simona heette ons heel hartelijk welkom en liet ons het appartement zien. Wat een plaatje zo een oud huisje in het dorpje wat helemaal door hen wordt opgeknapt. Binnen was het redelijk koud en dus snel de verwarming aan. De Italianen zijn zelf helemaal van slag door het wisselvallige weer en klagen er heel wat af, terwijl het best meevalt in vergelijk met Nederland. De Nederlanders spannen in iedergeval niet langer meer de kroon met het klagen over het weer!
Na het uitpakken van de koffers maakten we ons op voor "la Cena". Wat hadden we zin in de verwennerijen van Mauro, de vader des huizes, en van Simona. En van de wijnmakers natuurlijk, want we begonnen natuurlijk met het inschenken van een lekkere wijn.
Waar we normaal gesproken in een tuin zitten, zaten we nu knus in een ruimte met open haard en met een schitterend uitzicht op de mooie omgeving.
De kaart is niet groot, maar ondanks dat, is de keuze erg moeilijk. Gelukkig mogen we nog enkele avonden hier eten. Als antipasta kozen twee van ons voor een kleine souffle van kaas met wat mooie salumi, vleeswaren, uit het dorp. Als derde werd de speciale dikke salami met rauwe tuinbonen gekozen.
Het restaurant werkt alleen met Slow Food presidia producten en of met producten uit de directe omgeving. Het meeste van hun groenten en kruiden kweken ze zelf en ook zijn ze in het bezit van konijnen en kippen. De gerechten waren fanatstisch, zo fantastisch dat foto's maken erbij inschoot. Zo heb ik ook geen foto genomen van de primi waarom ze bekend staan, namelijk pappardella al sugo di ocio. De man in ons midden vond de pasta met ganzensaus voortreffelijk en na een klein hapje geproefd te hebben, kon ik dit beamen.
De vrouwen kozen voor strozzapreti, een soort dikke spaghetti (later meer over deze pastavorm), met groene asperges, courgettecreme en krokant gebakken Tarese. Deze vleeswaren dateert uit de tijd dat alleen zout als conserveringsmiddel er was. Minimaal vier maanden moet deze pancetta rijpen en kan een grootte hebben van 50 tot 80 cm. Het varken wat deze pancetta produceert weegt circa 200 kilo en hiervan worden zijn rug, buik en het mooie stukje zacht vlees achter het schouderblad gebruikt. De pancetta heeft een sterke en langdurende smaak en geur totaal verschillend van andere pancetta's. Het maakte dit gerecht een top primi.
Na deze twee gerechten zaten we eigenlijk al goed vol maar daar kwamen de secondi's alweer aan. Zo hadden we een konijnenrollade gevuld met omelet en veel verse kruiden, een mooie gekruide varkensrollade uit de oven en de rauwe rundertartaar met een olijvenpesto en pinzimonio, oftewel rauwe groenten met olijfolie. Contorni waren er ook en wel heerlijke gegrilde groenten en fruit. Wat een feest en wat een pure en eerlijke smaken. Nu proef je pas wat goede producten voor een gerecht betekenen.
Zo gelukkig met al het lekkere eten en wijn is me ontschoten wat voor dolci's er gekozen zijn. En ook de foto's ontbreken. Maar lekker was het vast net zoals de grappa en de amaro.
Doodmoe en zeer voldaan waggelden we naar de overkant waar ons huisje was. En wat stond daar klaar voor ons...heerlijke zelfgebakken cake, mooie kaas en vleeswaren voor ons eerste ontbijtje bij Canto del Maggio. Alleen moesten we daar toen niet aan denken, wel aan een lekker bed en dat zochten we snel op!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten