6 december 2012

Gladde haai

De kip die moederlief had klaargemaakt op Sinterklaas is vast de "redding" geweest. Ik voel me weer aardig goed en heb gewoon weer zin om wat klaar te maken. En nog beter, mijn wijntje te drinken. Hier begin ik dan ook maar meteen mee.
Afgelopen zomer bracht ons naar Sicilië en daar hoort een bezoek aan een wijngaard natuurlijk ook bij. Ik kan je vertellen dat het daar van stikt....en het zijn echt niet altijd de beste wijnen. Heel toevallig had ik in mijn Slow Food gids gelezen dat Planeta vlakbij ons tweede verblijf lag. Wij dus een bezoekje gemaakt en wel een heel leerzaam en dorstlessend bezoekje. Maar daar ga ik nu niet over uitweiden. Wel over een van de wijnen die ik daar gekocht heb. Het is de Chardonnay. Nee, nee, niet die de naar vanille smakende, duizend in een dozijn wijn, nee een zachte ronde en mooie volle wijn met een licht zuurtje. Perzik, witte vijgen, hazelnoot, ja en ook natuurlijk vanille. In deze chardonnay proef je echt alles. En, even Nederlands, dat mag ook wel voor de prijs want goedkoop is hij niet. Ik ga nu niet de wijndeskundige uithangen, maar ik kan wel zeggen dat hij heerlijk bij de kip smaakte. Uiteraard is er nog een glaasje over voor mij en die ga ik heerlijk drinken bij mijn gladde haai. Palombo comune wel te verstaan. Jan Geertsema had hem op de Noordermarkt in zijn viskraam bij hem. Degene die hij gevangen had, was een "stellato", deze kraakbeenvis is zacht grijs van kleur en heeft kleine witte vlekjes op zijn bovenkant. De vis heeft een slank en langgerekt lichaam met een vrij kleine kop, kleine ovale ogen, driehoekige rugvinnen en een gevorkte staart. Het zijn middelvette vissen met een niet uitgesproken vissmaak. Hij is vooral lekker gestoofd en dat gebeurt dan ook veel in bijvoorbeeld Sardinië. Ik zal dat dus vanavond ook doen en wel in een tomatensaus met verse rozemarijn en chilipepers. Als je goede producten hebt, is koken kinderspel. Daarom geen ingewikkeld verhaal verder over dit gerecht.
Als primi wil ik ook nog wat lekkers. En dat gaat een pesto worden van salie en kastanjes. Hiervoor pureer je verse salie, want o wee gebruik nooit gedroogde, wat gekookte kastanjes en parmezaanse kaas. Uiteraard een goede scheut olie en dan mag de winteravond echt beginnen.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten