Nog steeds griep, mijn buik lijkt goed van slag. Ik verzeker je meteen...het komt niet van het eten, echt niet! Anders ga je misschien nooit overstag om eens echt na te denken wat je nu precies koopt. En uiteindelijk alleen maar goede verantwoorde producten in je tas stopt waar iedereen blij van wordt. Eigenlijk ga ik er vanuit dat je dit al lang doen, anders neem je toch ook niet de moeite om mijn gedachtenspinsels te lezen. Het eten en de producten zijn dus niet het probleem en daarom wil mijn lijf ook gewoon weer goede energie tot zich nemen om te vechten tegen het virus dat binnengetreden is. Goh het lijkt wel of ik over een buitenaards monster aan het praten ben. Genoeg nu, mijn avondmaal. Ga je nl. ook nog niet eens lastig vallen met mijn ontbijt en lunch. Of er moet iets heel speciaals zijn, dan hoor je het wel. Het avondmaal is ook vanavond niet heel bijzonder. Ik heb niet de puf om lang in de keuken te staan. Vooraf is er een risotto met rode wijn en wat radicchio. Dit is een roodlof en je kunt dit evt. vervangen voor wat witlof. Ik maak overigens gebruik van de ronde radicchio die overal te vinden is. De langwerpige, genaamd Treviso, is wat zachter van smaak en minder bitter. Deze variant ziet er ook mooier uit, maar daar zie je in de risotto toch niets van.
Als contorni heb ik wat courgettes, de laatste van het seizoen, op de fry-top gebakken. Daarna wat verse peterselie erover en een scheut olie. Mocht je niet weten wat een fry-top is, dit is een vlakke grilplaat en dan van staal. Maar wat is de secondi dan, daar draait toch alles om. Vandaag heeft het niets anders gedaan dan geregend en dan moet er toch ook wat spartelen binnen, waar het lekker droog is. Vanavond is het Tonno alla portoscuses, tonijn uit Portoscuso, geworden. Dit is een 19 eeuws recept uit Sardinië. Ui, laurier, tomatenpuree worden aangefruit en vervolgens overgoten met rode wijn. Na enige tijd pruttelen, stoven nog een ruime hoeveelheid aangebakken blokjes tonijn hier in mee. Rode wijn en tonijn gaan goed samen en er zijn dan ook veel traditionele gerechten waar de vette vis met de wijn een huwelijk aangaat. En het is een huwelijk wat lang stand houd, zeker tot het doorslikken van de vis!
Voor dit gerecht wordt aangeraden de 'codella' te gebruiken. Dit is een stuk met vrij veel spierweefsel en zit net voor de staart. Het weefsel smelt weg door het stoven. Aangezien ik dit niet zo gemakkelijk kan krijgen heb ik een stuk Albacore tonijn (diepvries) gebruikt. Overigens eet ook deze tonijn niet teveel want voor de rest van de familie, denk o.a. aan de bluefin, is het al bijna te laat. Koop sowieso als je vis wilt eten, verantwoord gevangen vis. En bepaalde vissoorten kun je prima vervangen voor meer duurzame soorten. Ik weet zeker dat de koks van destijds daar alle begrip voor hebben en zich niet zullen omdraaien in het graf. Tenslotte kookten die juist met wat er op dat moment in het seizoen en voorhanden was. Laten we een voorbeeld aan hen nemen.
Meer over duurzame vis, kijk ook eens op
http://www.slowfood.com/slowfish/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten