26 oktober 2015

10 oktober en 11 oktober

La Campanara, Roberto, Alessandra en Valeria, het is voorbij. We zijn  niet de enige die daar om rouwen want ook het weer lijkt met ons mee te voelen. Het komt met bakken de hemel uit. Het afscheid nemen gebeurt binnen en ook nu voel ik de tranen al weer opkomen. Gelukkig weet ik dat het niet een definitief afscheid is. We komen terug, dat staat vast. Nogmaals bedanken we ze voor de fantastische tijd en rijden dan echt richting Comacchio waar het laatste avontuur op ons wacht.
En het laatste avontuur is la Sagra dell'Anguilla, het palingfeest. Drie weekenden lang staat het dorp op zijn kop. Vanuit heel Italië komen ze hierheen om zich goed te doen aan paling. Als we in de stromende regen Comacchio binnenrijden zien we de verkeersleiders er wat verloren bij staan. Het is rustig en de parkeerplaatsen zijn nog vrij leeg. Het dorp is afgesloten voor verkeer maar toch mogen wij als gasten van Al Ponticello doorrijden. Op een privé parkeerplaats kunnen we mijn autootje kwijt en na onze tassen weggebracht te hebben, gaan we naar het palingfeest. Het weer gooit alleen roet in het eten en het is dan ook erg rustig. De marktlui proberen het beste er van te maken en lokken de in regenkleding gehulde bezoekers naar hun kramen. Alleen kramen met paling zien we niet. Ook hier weer vinden we kramen met van alles en nog wat maar paling is nergens te vinden. Daarvoor moet je in de restaurants zijn. Op zoek dus naar een restaurant. Alleen dat gaat een hele klus worden. Want hoe rustig het buiten is, hoe druk het in de eetgelegenheden is. Iedereen lijkt naar binnen te vluchten en ook de kramen die paling buiten zouden grillen zijn gesloten. Elk plekje is dus bezet of is gereserveerd. We zijn dan ook zo blij dat we voor vanavond een plekje gereserveerd hebben bij da Vasco e Giulia. Gelukkig vinden we na lang zoeken een tafeltje waar we paling kunnen eten. De pranzo begint met een antipasti van in het zuur ingemaakte sardines, paling en ansjovis. De specialiteit van Comacchio. Daarna is er anguilla in umido en gegrilde paling. Wat is het toch een lekkere vis.
Gelukkig is de regen overgegaan in miezer en kunnen we het uit eilandjes bestaande dorp bezoeken. We bezoeken de antica pescheria en la Manifattura dei Marinati. Dit zijn de oude fabrieken waar vroeger de paling binnenkwam, schoongemaakt, gemarineerd en ingeblikt werd. Tijdens de sagra wordt hier een tentoonstelling gehouden over de palingvangst. We zien aan de hand van oud beeldmateriaal, foto's en voorwerpen hoe veel werk er bij het proces kwam en komt kijken. De blikjes zijn er nog steeds maar gelukkig gaat het er nu wat moderner aan toe. Toch blijft het nog steeds handwerk en worden de wilde palingen na de vangst ingemaakt met witte wijn azijn, Cervia zout en laurier. Een uniek stukje geschiedenis dat gelukkig nog steeds in leven is. En waar nog steeds van genoten wordt.

Als we de fabriek verlaten, miezert het nog steeds. Echt leuk om buiten te zijn is het nu niet. Gelukkig zien we al snel borden van een wijnproef evenement. We kunnen nog deelnemen en na betalen van slechts 5 euro kunnen we blijven proeven. Alle wijnen komen uit de regio Ferrara, de zogenaamde vini del Bosco Eliceo. We proeven spumante, droge, zoete, witte wijnen, rosé en rood maar niets kan ons echt bekoren. Inmiddels voelen we ons hoofden wat lichter worden en besluiten terug te gaan naar Al Ponticello, het mooie slaapadres.
Na een douche genomen te hebben, zijn we weer klaar voor de cena. Dit keer dus bij Da Vasco E Giulia en op slechts 300 meter van Al Ponticello. Gelukkig kunnen we de paraplu binnenlaten en lopen langs de mooie verlichte kanalen.
Bij het restaurant is het een drukte van belang en elk tafeltje is bezet. Mensen blijven binnen komen en, in sommige gevallen, bedelen of ze later kunnen terugkomen. Dit eetlokaal is dan ook het beste wat Comacchio te bieden heeft.
En inderdaad de kaart is veelbelovend en waar vis de hoofdrol in heeft. Paling slaan we nu even over en gaan voor garganelli al sago di pesce. Het is goed gevulde vissaus en de verse pasta neemt de heerlijke smaken goed op. Daarna komt er spiedini di pesce en sogliola. De spiedini vallen wat tegen. Niet qua smaak maar qua diversiteit, het is voornamelijk inktvis wat we krijgen. De tong daarentegen is fantastisch en valt direct van de graat zonder droog te zijn. Hoogtepunt zijn de verse coppia ferrarese. Het traditionele kruimelige brood. Gemaakt van wit meel en zuurdesem. De vorm is uniek en bestaat uit twee spiraalvormige hoorns die in het midden aan elkaar vastzitten. Je blijft er van eten. De avond wordt afgesloten met vers fruit en ijs en vanzelfsprekend de espressi. Voldaan en gelukkig lopen we terug door de straten van het pittoreske Comacchio.

Na een heerlijke nachtrust worden we verrast als we de ontbijtzaal binnenlopen. Er is zoveel keus en alles is zelf gemaakt. Torta di carote, di riso, di cioccolata en ga zo maar door.
Met goed gevulde magen nemen we afscheid van deze bijzonder vriendelijke Bed& Breakfast en rijden volop in de zon richting huis. Dat doen we niet in een keer want ook nu maken we een tussenstop bij Ott's hotel in Weil am Rhein.

De terugrit is lang geweest en vooral in Zwitserland was het erg druk. Iedereen was er met het mooie weer op uit getrokken. Gelukkig waren we verzekerd van een goed slaapadres en hoefden dus niet nog te zoeken. Direct na aankomst zijn we gaan eten en genoten we wederom van een heerlijke plaatselijke wijn. Doodmoe vielen we dan ook in slaap.
De volgende dag zijn we na het goede Duitse ontbijt vetrokken naar Nederland. Gelukkig verliep die reis voorspoedig en konden we eind van de middag mijn vader weer in de armen slaan.

De reis zit er nu echt op en wat hebben we genoten. Zoveel ervaringen opgedaan, veel bijzondere en lieve mensen ontmoet en natuurlijk fantastisch gegeten. Voor mij persoonlijk kwam deze reis op een heel mooi moment en heeft me dan ook nog sterker gemaakt. Mijn liefde voor het Italiaanse regionale voedsel is zo groot en ik zal mijn tocht zeker doorzetten, zolang het kan. En tenslotte natuurlijk wil ik ook mijn moeder bedanken gewoon om ze de liefste moeder op aarde is en al deze dingen met me deelt. Bedankt.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten