Vanochtend worden we opgewacht door Valeria. En het is heerlijk om met haar te praten over onze gemeenschappelijk passie, de diverse keukens uit Italië. Even later schuift Roberto aan en heb ik amper tijd om te eten. Wat is het toch fijn om hier gelijkgestemden te treffen.
Ik maak ze lekker met het plan wat we voor vandaag hebben. We gaan namelijk naar Cesenatico om vis te eten.
Buiten dat Cesenatico een geliefd strand heeft, is de plaats ook heel bekend om de vele vissers. Het is dan ook heerlijk om al de kleine vissersboten binnen zien te komen. Zodra ze aanmeren komen de kopers er al aan om te kijken wat ze voor de pranzo mee kunnen nemen. En dan de prijzen, het maakt me een tikje jaloers.
De kustlijn met de verschillende capanni da pesca is een mooi gezicht. Deze vissershuisjes zijn te vergelijken met de trabocchi in de Abruzzo.
Na al het lekkers te zien, willen we natuurlijk ook proeven. En als je Cesenatico zegt dan zeg je Gran Fritto. De gefrituurde vissen uit de Adriatische zee zijn een must. Wij gaan dit proeven bij Osteria del Gran Fritto. Hier vind je buiten de bekende schotel ook allerlei seizoensvissen en alles is vers. De vissen worden gevangen door kleine en lokale vissersschepen en vooral de minder commercieel voorhanden vissen vinden hier grote aftrek. Wij kiezen er voor om te beginnen met de Gran Fritto, het is een groot bord vol met van alles en nog wat. De vis zit in een dun krokant laagje bloem en is helemaal niet vet. De osteria serveert absoluut geen citroen erbij want ze willen dat de vis krokant blijft, daar heeft de kok moeite voor gedaan! Daarna hebben we een risotto met vissaus. Ook deze is werkelijk fantastisch. De vis is als een dikke crème om de rijstkorrel gaan vastzitten en is helemaal all'onda, golvend. Na met de ober gesproken te hebben over de afkomst en de wijze waarop de vis is gevangen, besluiten we om tonijn te nemen. De vis wordt geserveerd met gefrituurde aubergines in een rijke tomatensaus. Het is al een tijdje geleden dat ik me aan deze vis gewaagd heb en ik moet zeggen dat ik intens geniet. De vis is van topkwaliteit en perfect bereid. Wat een lunch.
Na deze traktatie hebben we de strandplaats wel gezien en gaan we naar Cervia op zoek naar het zout. De zoutvlaktes zijn alleen niet zo gemakkelijk te bezichtigen als op Sicilië en het is alleen onder begeleiding mogelijk. Nu wij al wat zoutvlaktes van dichtbij hebben gezien, nemen wij genoegen met ze hier op afstand te zien. Om er toch wat meer over te weten te komen, besluiten we naar het zoutmuseum te gaan. Maar ondanks de vooraf opgevraagde informatie is het museum alleen in het weekend open. Wel kunnen we een kijkje nemen bij de fabriek die het zout distribueerde en kunnen we hier nog steeds wat zakjes van het zoete zout kopen.
Na deze kleine teleurstelling besluiten we naar Cesena te rijden. Uiteraard om de bekende piadina, gevulde platbrood, te eten maar vooral om een bezoek te brengen aan Biblioteca Malatestiana. Het was de eerste openbare bibliotheek en behoort nu tot UNESCO werelderfgoed. Een lust om te zien zeker de eerste exemplaren ooit van de kloosterboeken. In totaal 50 manuscripten over filosofie, theologie en bijbelse onderwerpen.
Na het bezoek aan deze mooie plaats keren we huiswaarts maar brengen eerst nog een bezoek castello di Cusercoli in het gelijknamige dorp. Helaas is het castello niet meer toegankelijk maar de klim omhoog is zeker de moeite waard. Zeker als we in ons achterhoofd houden dat we straks weer een cena tegemoet gaan. Ook deze avond rijden we naar Osteria da Fischio. We hadden ook ergens anders heen kunnen gaan maar om 's avonds een uur op onverlichte bergwegen te rijden zie ik niet zo zitten. De ontvangst is in iedergeval reuze hartelijk en het eten is prima. Vandaag geel fles maar een halve liter witte huiswijn, welke overigens prima in balans is. We beginnen met een antipasti schotel. Frittella, salumi, raviggiolo (verse kaas uit deze regio), gnocco (gefrituurde broodjes), piadina, te veel voor ons. Daarna genieten we van een insalate di porcini crudi. De porcini zijn een paar uur geleden geplukt en dat proef je. Ze geuren zelfs nog naar het bos. Dan volgt er baccala, gefrituurd in een verse tomatensaus. Tenslotte hebben we vandaag een visdag. Een espresso na en dan snel het bed in, het was een lange dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten