9 oktober

Het is alweer vrijdag en zo langzamerhand begint de mooie reis aan zijn einde te komen. Gelukkig hebben we nog wat mooie dingen op het programma staan en daar is het wederom gezellige ontbijt er een van. Er is weer goed uitgepakt en we genieten van de lekkerste zoetigheden, kaas, brood en heerlijke verse granaatappelsap.
Goed gevuld stappen we dan ook in de auto op weg naar Forli. Forli is zo gevonden maar dat geldt niet voor een parkeerplaats. Uiteindelijk weten we een plaatsje te bemachtigen bij het musei San Domenico wat ook nog eens dichtbij het stadshart ligt. Ook in Forli is er de wekelijkse markt en het kost ons wat moeite om de mooie gebouwen aan het Piazza Aurelio Saffi te bewonderen. Want dat het hier mooi is dat staat vast. Na de bombardementen tijdens de Tweede Wereldoorlog heeft Forli de meeste gebouwen in eren kunnen herstellen en straalt deze studentenstad schoonheid uit.

In een statig gebouw aan de piazza is een chique en vooral knusse kleine Eataly gevestigd. Voordat wij naar La Trattoria di Guiliana gaan, willen we eerst nog zelf even in Eataly rondsnuffelen. Lang kan dit niet duren want we worden al snel gespot door Moreno. Gelukkig is Giuliana nog even bezig met wat voorbereidingen en kunnen we onze zoektocht nog even voorzetten.
Uiteindelijk is het tijd en worden we door de hele familie verwelkomt. Giuliana zelf kookt niet meer maar houdt haar dochter, schoonzoon en steun en toeverlaat Alyna, nu cheffin, nauwlettend in de gaten.

Daarom komt Giuliana ook niet bij ons aan tafel zitten maar verwent Moreno en ons met allemaal speciale hapjes die voor haar een speciale betekenis hadden bij locanda Gambero Rosso. Ze doen haar denken aan haar nonna. En dat zijn veel gerechten want ze blijft komen met heerlijkheden. Zo beginnen we met polettini onder andere gemaakt van varkensgehakt en mortadella. Dit is geserveerd op een puree van bonen en een kruidensoufflé. Dan komt er iets zo simpels maar zo lekker. Het is een pap van meel, water en melk met stukjes pancetta, guanciale en wat parmigiano. Vervolgens de crostini met kippenlever paté, een soep van wilde kruiden, aardappelsoufflé met porcini, ravioli gevuld met aardappel en geserveerd met sugo, trippa, crostata, koffiemousse en tenslotte een munt mousse met een vruchten compote. Het is sensationeel. Wat een vakvrouw en wat is het voor iedereen een diep verdriet dat Gambero Rosso er niet meer is. Maar niet alleen het eten ook de verhalen van Moreno zijn fantastisch. We leren zoveel over de natuur, wilde planten en cucina povere. Moreno heeft nog een verrassing voor me, namelijk een door de hele familie gesigneerd boek La Grande cucina delle Osteria D'Italia. Bij het afscheid vloeit er dan ook een traantje want wat zal ik ook deze lieve mensen missen.

 Na zoveel liefde, toewijding, eten en drinken is de middag al vergevorderd. Na nog een kleine wandeling door Forli gaan we dan ook terug richting Galeata. Maar niet voordat we nog een tussenstop maken in het buurdorp Santa Sofia. We hebben hier de eerste avonden wel gegeten maar in het licht hebben we het kleine stadje nog niet gezien. Het ligt heel mooi aan de oevers van de rivier Bidente en naast het nationaal park Parco Nazionale delle Forreste Casentinesi. We maken nog een mooie wandeling en genieten van het uitzicht dat we zo zullen gaan missen. Voordat we huiswaarts keren naar la Campanara om onze tassen in te pakken, maken we nog een stop. Dat is bij Morelli. Dit kleine gastronomische paradijs is vooral bekend om zijn paddenstoelen en truffels in welke vorm dan ook. En in deze tijd een ideale plek om te zijn.

Het laatste avondmaal bij La Campanara is wederom een feestje. Na de bekende bonensoep krijgen we passatelli met pompoen. Deze deegwormpjes worden gemaakt met een  mix van droog brood, parmigiano, mergbeen, eieren, nootmuskaat en citroenzest. Normaal worden de passatelli geserveerd in bouillon maar deze rijke en zoete saus van zucca blijkt een perfecte combinatie te zijn.

Dan komen er eieren met witte truffel en een selezione di formaggio a latte crudo. Een fantastisch laatste avondmaal. We sluiten af met een borrel en lopen als definitieve afsluiting nog even door Via Borgo Pianetto.